Boos en verdrietig

Als je een zorgintensief kind hebt voel je je misschien schuldig omdat je gevoelens van teleurstelling hebt. Of omdat je vindt dat je als ouder toch blij en gelukkig zou moeten zijn met je kind. Maar je bent ook iets kwijt geraakt: de droom van een kind dat zich goed ontwikkelt en dat gezond is. Met alles wat daarbij hoort. Wees niet bang om deze gevoelens uit te spreken.

Allerlei gevoelens

Het krijgen van een zorgintensief kind kan allerlei verschillende gevoelens oproepen.

• Je kunt boos en gefrustreerd zijn: waarom overkomt mij dit?
• Je voelt je schuldig: heb ik tijdens de zwangerschap soms iets verkeerds gedaan?
• Je schaamt je voor je eigen kind, dat er zo anders uit ziet.
• Je voelt je verdrietig, dat alle dromen voor je kind nu niet uit lijken te komen.
• Je voelt je eenzaam, omdat jouw omgeving niet snapt waar jij nu doorheen gaat.

Emoties horen erbij

Boos en verdrietig zijn betekent niet dat je een slechte ouder bent of niet van je kind houdt. Je wilt juist het beste voor je kind. Je wilt dat hem of haar niets overkomt. Nu je kind een beperking, stoornis of ziekte heeft, kan het voelen alsof dat niet is gelukt. Je kunt zelfs het idee hebben dat jij als ouder hebt gefaald. Dat is een heel normale en logische reactie. Je hierover schuldig voelen betekent alleen niet dat je ook schuldig bent.

Het verwerken van deze emoties kan gelijk staan aan een rouwproces. Een rouwproces dat nooit helemaal klaar is en zorgt voor verschillende rouwtaken. Het lucht op om jouw verdriet en alle andere emoties, over de beperking, stoornis of (chronische) ziekte van je kind toe te laten. Dat lucht op. Het helpt om het een plek te geven. En dat zorgt er uiteindelijk voor dat je met meer positieve energie voor jezelf en je kind kunt zorgen.

Verschillen in omgaan met emoties

Iedereen gaat verschillend om met emoties. Sommige mensen vinden het fijn om er vooral veel over te praten en alle gevoelens met anderen te delen. Anderen gaan liever iets doen en zoeken afleiding. Weer anderen trekken zich terug en sluiten zich af. Er zijn geen vaste regels voor hoe je met groot verdriet om kunt gaan. Doe vooral wat jij nodig hebt en respecteer de manier waarop je omgeving met alle emoties omgaat. Er is geen goed of fout.