Peter is een leuke en sportieve jongen van 16. Zijn mentor vertelt dat hij lief en sociaal is, anders dan veel mondige pubers in de klas. Maar hij is de laatste maanden vaak te laat of afwezig. En dit baart zijn mentor zorgen.
Komt het door de scheiding van zijn ouders?
De ouders van Peter zijn gescheiden en Peter was langere tijd verdrietig. Na gesprekken met de schoolmaatschappelijk werker lijkt het nu beter te gaan. Maar nog steeds verzuimt hij op school. Dus ligt het wel alleen aan de scheiding?
Iedereen zit op Peter te wachten. Hij is de afspraak vergeten en de wekker ging niet
Ik ontmoet Peter en zijn vader tijdens een breed overleg met verschillende hulpverleners. Gelijk krijg ik een voorproefje van de situatie: we zitten met zijn allen op Peter te wachten, terwijl zijn vader hem uit bed belt. Met wallen onder de ogen en niet gekamde haren rent Peter de zorgkamer binnen: hij is de afspraak vergeten, heeft slecht geslapen, voelt zich moe en het alarm op zijn telefoon ging niet af. Hij belooft verbetering.
Peter lijkt vooral grenzen en regels te missen
De tweede keer spreek ik Peter met zijn moeder, op het CJG. Nu kunnen we wat meer inzoomen op zijn gezondheid en zijn slaapproblemen. Maar naar mate het gesprek vordert wordt me duidelijk dat dit niet de grootste zorg is. Hij lijkt vooral grenzen en regels thuis te missen. En hij moet leren om zijn schoolzaken zelf te regelen, want daarvoor is hij slim genoeg.
‘Natuurlijk kan hij het wel’, zegt zijn moeder terwijl ze me vertelt hoe netjes hij zijn hond verzorgt. ‘Dat doet hij altijd keurig op tijd en helemaal zelf’. Maar voor school doet hij geen moeite. En zijn ouders lijken ondanks eerdere hulp niet in staat om meer structuur in zijn leven aan te brengen.
De hond móet verzorgd worden, maar de school valt toch niet om?
Hij heeft geen hulp nodig, vindt hij zelf
Ik benoem mijn bevindingen hardop en zie Peters moeder bevestigend knikken. Peter zelf schrikt van mijn woorden: structuur, grenzen en regels? Hij snapt niet waarom iedereen zo’n probleem maakt van die ziekmeldingen. En wat heeft de hond hiermee te maken? ‘De hond móet verzorgd worden’, legt hij uit. ‘Maar de school valt toch niet om?’
Hulp heeft hij niet nodig, vindt hij zelf. Hij is al 16. Hij wil met rust gelaten worden. Als we dit maar doen dan komt het heus goed.
Hij moet van school, maar andere scholen willen hem niet
Ik luister naar zijn verhaal en confronteer hem met de feiten van de afgelopen maanden: bijna een kwart van de schooltijd afwezig, vaak te laat, aangemeld bij leerplicht en gestopt met sporten. Kortom: zijn leven is niet op orde. Daarbij komt nog dat hij niet op zijn huidige school kan blijven door achterstanden. Andere scholen willen hem niet. Ze hebben twijfels over zijn schoolmotivatie. ‘Onbegrijpelijk’, vindt hij. ‘Ik ben juist zeer gemotiveerd. In de juiste omgeving dan.’
Voorlopig wordt Peter niet met rust gelaten
Ik maak Peter duidelijk dat hij voorlopig niet met rust wordt gelaten. Met zijn moeder bespreek ik de verschillende begeleidingsopties. We komen uiteindelijk uit op de jongerencoach van het wijkteam. Zijn moeder vindt het een goed plan.
Peter is minder enthousiast, maar na een korte discussie gaat hij toch akkoord. Op één voorwaarde: zodra hij een nieuwe school vindt en laat zien dat het goed gaat, wordt hij door iedereen met rust gelaten. Hij wil het geen dag langer dan het nodig is. En dan móét hij weg, anders plast de hond in de kamer. Ik zag hem al een paar keer nerveus op zijn telefoon kijken om de tijd te controleren. Automatisch moet ik denken aan wat hij eerder zei: ‘de hond móet verzorgd worden, maar de school valt toch niet om?’
Zo loopt dit verhaal af
Na gesprek bij het CJG heb ik Peter bij het wijkteam aangemeld. Een half jaar later werd ik gebeld door de jongerencoach. Hij vertelde dat Peter al een tijdje op een nieuwe school zit en dat het goed met hem gaat. Het wijkteam sluit af. Ik ben vergeten om naar de hond te vragen.
Zorg voor schoolverzuim - Maggie Ciezka
Het CJG biedt begeleiding aan kinderen tot 23 jaar die door ziekte of omstandigheden niet naar school kunnen. In een speciaal consult ‘schoolverzuim’ bespreekt de jeugdverpleegkundige wat de problemen zijn en welke ondersteuning wellicht kan helpen. In de serie Zorg voor schoolverzuim vertelt jeugdverpleegkundige Maggie Ciezka over deze consulten die ze al 13 jaar voor verschillende scholen uitvoert. De verhalen die ze hoort zijn soms grappig, soms triest en soms ondenkbaar. Haar ervaringen zijn geanonimiseerd.