Jeugdarts Cissy Siebel gaat na 41 werkjaren in de jeugdgezondheidszorg (JGZ) met pensioen. Zij maakte de enorme groei in de JGZ mee en vertelt over haar carrière: waar ze trots op is en wat werken bij het CJG zo mooi maakt.
Wat zijn de verschillen tussen de JGZ van 40 jaar geleden en nu?
'Ik was 24 jaar toen ik afstudeerde en voor die tijd was ik al aangenomen als jeugdarts, toen heette dat nog CB-arts. Als mevrouwarts, zoals dat in de volksmond genoemd werd, moest je toen nog een witte jas aan en werd je echt op een soort voetstuk gezet. Ik vond dat helemaal niks. Toen ik zwanger werd en de jas niet meer paste, heb ik hem ook lekker in de kast laten hangen. Ik wilde gewoon behandeld worden als ieder ander.
40 jaar geleden voerden verpleegkundigen opdrachten uit van de CB-arts, zij werkten naast het consultatiebureau ook nog in de thuiszorg. Gelukkig is die hiërarchie nu zo goed als verdwenen. We werken meer samen en hoeven geen witte jas meer aan.
In de werkwijze is er ook heel veel veranderd de afgelopen 40 jaar. Toen ik begon had ik geen contact met andere jeugdartsen en besliste ik zelf hoe ik iets aanpakte. Nu werken we samen, discussiëren we en werken we met richtlijnen. We kunnen van elkaar leren. En in tegenstelling tot vroeger is de benadering naar ouders toe ook heel anders. De consulten toen duurden 7 minuten. Nu hebben we 20 minuten de tijd en kunnen we meer in gesprek gaan met ouders en duidelijk maken wat en waarom wij iets doen. Zo hebben we naast aandacht voor lichamelijke gezondheid, ook tijd voor de ontwikkeling en geestelijke gezondheid van een kind. Dit totaalbeeld zorgt ervoor dat we goed preventief te werk kunnen gaan.'
Waar ben je het meest trots op?
'Zelf ben ik begonnen bij een klein bedrijf in Maassluis. Ik heb veel fusies meegemaakt en meegewerkt aan de splitsing tussen thuiszorg en jeugdgezondheidszorg. Die ontwikkeling, het professionaliseren van verpleegkundigen naar jeugdverpleegkundigen, vind ik heel bijzonder. Ik ben trots op het idee dat ik veel bij heb kunnen dragen aan de veranderingen binnen het CJG, omdat ik zelf altijd een bredere blik heb gehad dan alleen de medische kant van de gezondheid van een kind. Binnen CJG Rijnmond heb ik echt mijn plekje gevonden. Ik heb ook geleerd in de loop der jaren dat ik niet meer overal van op de hoogte kan zijn. Maar ik heb mensen opgeleid en ingewerkt en veel van mijn kennis en ervaring aan andere werknemers over kunnen dragen.'
Hoe zie jij het CJG of de JGZ in de toekomst?
'Ik denk dat ouders in de toekomst nog meer bediend worden op de manier zoals zij dat zelf wensen. Naast alle technologische ontwikkelingen denk ik wel dat het persoonlijke contact met ouders blijft, om de lichamelijke en geestelijke signalering uit te kunnen blijven voeren. Maar de technologie maakt het veel makkelijker om opvoedvragen sneller en meer op maat te beantwoorden.'
Wat maakt werken bij het CJG zo mooi?
Voor mij is dat echt de preventie. Het vroegtijdig signaleren, kleine en grote problemen kunnen voorkomen zodat kinderen veilig en gezond op kunnen groeien. Je krijgt niet de bevrediging dat je iets direct op kunt lossen, maar je kunt ze een stapje verder helpen, zonder dat je het doorhebt. Maar laten weten dat je er voor iemand bent en weten dat zij zich gehoord voelen is voor mij al genoeg.
Wat geef je nieuwe medewerker mee als tip wanneer ze in de JGZ gaan beginnen?
'Kijk breder dan alleen de medische gezondheid van het kind: de hele omgeving is van belang. Luister goed naar wat een ouder te vertellen heeft en laat ook merken dat zij gehoord worden. Dat is zo belangrijk! En: durf je kwetsbaar op te stellen naar je collega's toe: stel vragen en durf van een ander te leren.'