Leren gaat bij Othman niet zo gemakkelijk. Hij doet de brugklas voor de tweede keer. Om een nieuwe start te maken is hij van school veranderd. Op zijn vorige school had hij niet veel aansluiting, vertelde zijn mentor me vorige week. Maar ook hier heeft hij nog geen vrienden gemaakt. Hij is een beetje…anders. 'Ik denk dat hij worstelt met zijn geaardheid', zei de mentor vertrouwelijk. En dat is op deze school voor velen taboe.
Othman is een zachtaardige jongen met grote bruine ogen. Zijn krullende wimpers en volle lippen geven hem iets meisjesachtigs, ondanks het snorretje dat zich op zijn bovenlip begint af te tekenen. Hij is verlegen, en kan zich niet zo goed uitdrukken. Zijn antwoorden zijn staccato en sociaal wenselijk. Ja, dit is een leukere school. 'Hoe is je klas?' 'Leuk.' En het leren gaat nu goed. Maar hij is wel duidelijk over persoonlijke contacten. Met de jongens van zijn klas heeft hij niet veel. 'Ze houden allemaal van voetbal, en ik niet.' Dat biedt een ingang om op zijn interesses in te gaan, maar die heeft hij niet. 'Maar ik wil wel een hobby.'
Dat is echter lastig als je niets leuk vindt. Verder dan tv kijken en computeren komt hij in zijn vrije tijd niet. Thuis heeft hij het niet breed, hij woont met zijn moeder en die werkt niet. Maar met het sport- en cultuurfonds hoeft dat geen belemmering te zijn. Ik kan dat regelen. Dan moet hij wel iets willen. 'Denk er maar over na, je kunt me mailen als je een idee hebt', zeg ik nadat we wat websites hebben bekeken.
De woorden van zijn mentor zingen door mijn hoofd. Is zijn gevoel van anders zijn, niks leuk vinden en nergens bij horen ingegeven door een groeiend besef van zijn homoseksualiteit? Ik kan het me bij Othman voorstellen. Hoe breng ik dat ter sprake? Niet. Dat is een persoonlijke zoektocht. Voor een knul met een Islamitische achtergrond is dat nog extra ingewikkeld. Homofobie is hardnekkig.
Ik geef hem de broekzakfolder mee. Alle leerlingen wijs ik daarin op de website www.sense.info, waar veel goede informatie over alles rondom seksualiteit te vinden is. 'Omdat je sommige vragen liever niet aan je ouders stelt, he', zeg ik er dan vaak lachend bij. Onder die site staat in de folder een andere website genoemd: www.allesovergay.nl . Ik zie zijn blik erover gaan. Hopelijk is zijn leesvaardigheid voldoende om op die website uit de voeten te kunnen.
Praten met een brugklasser
Het CJG volgt ieder kind, vanaf de geboorte tot het jaar waarin het 18 wordt. Onderdeel hiervan is een gesprek dat de jeugdverpleegkundige op school heeft met iedere brugklasser: hoe gaat het, zowel geestelijk, lichamelijk als sociaal? In de serie Praten met een brugklasser vertelt jeugdverpleegkundige Tita van der Pot over deze gesprekken die zij al 8 jaar geregeld voert. Haar ervaringen zijn geanonimiseerd.