Shirley de Macker is orthopedagoog bij het Centrum voor Jeugd en Gezin. Ouders kunnen bij haar terecht, wanneer ze adviezen willen over opvoedsituaties. Ook begeleidt ze kinderen en ouders wanneer er een vermoeden is dat het kind een ontwikkelingsprobleem heeft. Shirley blogt over haar gesprek met Daisy en haar ouders. Daisy heeft moeite om in gesprek te gaan met anderen.
Grote angst
Vandaag zie ik Daisy en haar ouders voor het eerst. Schuw komt Daisy de kamer in. Ik verwelkom het gezin en geef Daisy een hand. Ze kijkt omlaag, geeft een slap handje en zegt zachtjes haar naam.
We bespreken wat de reden is van haar komst en de problemen die haar belemmeren in het dagelijks leven. Haar vader vertelt dat Daisy grote moeite heeft om met anderen in gesprek te gaan. 'Haar angsten zijn zo groot dat ze niet eens naar de snackbar durft te gaan,' zegt hij.
Dagen van te voren heb ik al buikpijn en op het moment zelf klap ik helemaal dicht.
Eenzaam en verdrietig
Ik kijk Daisy en haar moeder aan en probeer ze bij het gesprek te betrekken. Daisy vertelt dat ze nu in de 5e klas van het vwo zit en veel debatten op school moet voeren: 'dagen van te voren heb ik al buikpijn en op het moment zelf klap ik helemaal dicht.’ Ze is verdrietig, huilt veel en doet dit vooral alleen op haar kamer.
Haar ouders schrikken ervan om te horen dat hun dochter zich zo eenzaam en verdrietig voelt. We bespreken hoe zij Daisy kunnen ondersteunen en Daisy denkt na over de oplossingen. Ze stelt voor om haar gevoelens en gedachten op te schrijven in een schrift. Haar ouders mogen het vervolgens lezen om er met haar over te praten.
Ze is niet alleen
Ik vraag aan ouders of zij vroeger ook moeite hebben gehad om contact met anderen te leggen. Ze stellen zich kwetsbaar op en vertellen hun verhaal. Vader vertelt dat hij vroeger voetbalde maar niet zijn mond tegen het team open durfde te trekken. Haar moeder vertelt dat zij ook grote moeite had om te praten met anderen: 'Ik durfde niet eens naar de huisarts te bellen.’
Ik zie een bescheiden glimlach op het gezicht van Daisy verschijnen. Ze wist niet dat haar ouders ook zo verlegen waren! Er worden complimenten aan elkaar uitgedeeld. Moeder vertelt trots dat haar dochter heel creatief en slim is en haar vader vult aan dat ze een echte doorzetter is. Daisy lijkt ervan te groeien.
De kracht van preventie
Haar ouders weten nu hoe Daisy zich voelt, waar zij moeite mee heeft, maar ook wat haar leven juist leuk maakt en wat haar passies zijn. Zij weten nu beter hoe ze Daisy kunnen ondersteunen. Daisy zelf is blij dat ze haar hart heeft kunnen luchten en ze voelt zich minder alleen.
Terwijl Daisy en haar ouders de spreekkamer verlaten bedenk ik me hoeveel we al hebben bereikt in één gesprek. Wat is werken in het preventieve veld toch fijn!
Meer over het onderwerp emotionele ontwikkeling.